Lodewijk Verduin
Lodewijk Verduin zal in naam van Brouwers aanwezig zijn op de slotdag van De Inktaap 2022.
Lodewijk Verduin (1994) studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn essays over literatuur verschijnen sinds 2015 in literaire tijdschriften als ‘De Gids’, ‘Hollands Maandblad’ en ‘de Nederlandse Boekengids’. Hij schrijft sinds 2017 voor ‘De Groene Amsterdammer’ over Nederlandse literatuur en is redacteur van ‘Tirade’. Zijn boek ‘Eenzaamheid in eindeloos meervoud’, een verfrissend, compact overzichtswerk voor liefhebbers van Jeroen Brouwers, verscheen in september 2021.
bron: atlascontact.nl
Jeroen Brouwers is schrijver, journalist en essayist, die vele bekroonde publicaties op zijn naam heeft staan.
In 1964 debuteerde hij met de verhalenbundel Het mes op de keel. Voor zijn daaropvolgende roman, ‘Joris Ockeloen en het wachten’ (1967), ontvangt hij de Vijverbergprijs. Bij het grote publiek wordt hij bekend met ‘Bezonken rood’ (1981), waarin hij de toestanden in het jappenkamp beschrijft. Deze roman vormt het tweede deel van de autobiografische Indiëtriologie, met als eerste deel ‘Het verzonkene’ (1979, Multatuliprijs 1980) en ‘De zondvloed’ (1988, F. Bordewijkprijs 1989) als laatste deel. Zijn essaybundel ‘Vlaamse leeuwen’ (1994) werd bekroond met de Gouden Uil voor non-fictie.
In 2000 verscheen ‘Geheime kamers’, waarvoor Brouwers de Multatuliprijs, de AKO Literatuurprijs en de Gouden Uil ontving. In 2007 verscheen de roman ‘Datumloze dagen’. In ditzelfde jaar wordt Brouwers onderscheiden met de Prijs der Nederlandse Letteren voor zijn gehele oeuvre. In 2011 verscheen zijn bejubelde roman ‘Bittere bloemen’. Aan ‘Het hout’ (2014), de eerste Nederlandse roman over jeugdmisbruik in de katholieke kerk, werd de ECI Literatuurprijs toegekend. Het boek ‘Cliënt E. Busken’ waarmee hij meedingt naar De Inktaap 2020 is verschenen in februari 2020 en won de Libris Literatuur Prijs 2021. Ter ere van zijn tachtigste verjaardag verscheen op 30 april 2020 de brievenbundel ‘Aan een karakter’.
Jeroen Brouwers
Jeroen Brouwers is schrijver, journalist en essayist, die vele bekroonde publicaties op zijn naam heeft staan.
In 1964 debuteerde hij met de verhalenbundel Het mes op de keel. Voor zijn daaropvolgende roman, ‘Joris Ockeloen en het wachten’ (1967), ontvangt hij de Vijverbergprijs. Bij het grote publiek wordt hij bekend met ‘Bezonken rood’ (1981), waarin hij de toestanden in het jappenkamp beschrijft. Deze roman vormt het tweede deel van de autobiografische Indiëtriologie, met als eerste deel ‘Het verzonkene’ (1979, Multatuliprijs 1980) en ‘De zondvloed’ (1988, F. Bordewijkprijs 1989) als laatste deel. Zijn essaybundel ‘Vlaamse leeuwen’ (1994) werd bekroond met de Gouden Uil voor non-fictie.
In 2000 verscheen ‘Geheime kamers’, waarvoor Brouwers de Multatuliprijs, de AKO Literatuurprijs en de Gouden Uil ontving. In 2007 verscheen de roman ‘Datumloze dagen’. In ditzelfde jaar wordt Brouwers onderscheiden met de Prijs der Nederlandse Letteren voor zijn gehele oeuvre. In 2011 verscheen zijn bejubelde roman ‘Bittere bloemen’. Aan ‘Het hout’ (2014), de eerste Nederlandse roman over jeugdmisbruik in de katholieke kerk, werd de ECI Literatuurprijs toegekend. Het boek ‘Cliënt E. Busken’ waarmee hij meedingt naar De Inktaap 2020 is verschenen in februari 2020 en won de Libris Literatuur Prijs 2021. Ter ere van zijn tachtigste verjaardag verscheen op 30 april 2020 de brievenbundel ‘Aan een karakter’.