De Inktaap op scholenbezoek in Delft

De Inktaap 2024 is flink onderweg! De eerste boeken zitten inmiddels vol ezelsoren en op scholen in het hele land komen leerlingen in leesclubs samen. Tijdens hun bijeenkomsten bespreken zij opmerkelijke citaten, twijfelachtige personages, en uitdagende thematiek. Wat schuurt er? Hoe ontwikkelt het verhaal zich? En welke passages maken indruk? Samen nemen de leerlingen de gelezen titels eens goed onder de loep.

Vanuit team De Inktaap zijn we natuurlijk heel nieuwsgierig naar deze sessies. We willen weten hoe leerlingen het leesproces beleven en welke aspecten van het boek onderwerp zijn van discussie. De komende maanden mogen we bij scholen door heel Nederland op bezoek om een antwoord te krijgen op al deze vragen. Onze eerste stop in deze scholenreeks is het Christelijk Lyceum Delft.

 Een goed gesprek

Op een herfstige ochtend in oktober wandelen we door de pittoreske straten van Delft. Aangekomen bij het Christelijk Lyceum, ontmoeten we docent Gerlinde van Gemerden en elf leerlingen uit 6 vwo. Iedereen neemt plaats in een kring en een schaal met kruidnoten gaat rond. Vandaag is de derde bijeenkomst van deze leesclub. Het onderwerp van gesprek: De Mitsukoshi Troostbaby Company van Auke Hulst.

Enthousiast delen de leerlingen een voor een hun leeservaringen en kritiek. De meningen lopen uiteen. Waar de een stellig begint over de indrukwekkende geloofwaardigheid van de personages, beschrijft een ander de vele referenties van Hulst kritisch als ‘tamelijk arbitrair.’

Van de omslag van het boek tot de structuur van het plot; het boek wordt compleet uitgeplozen. “Normaal gesproken, voor Nederlands, lezen we allemaal een ander boek en bespreken we nooit een boek met elkaar”, vertelt een van de leerlingen ons. “Zoals we nu met elkaar over een boek spreken is een hele nieuwe ervaring.”

Robotdochters, tijdreizen en de werking van sciencefiction

Na de groepsbespreking splitsen de leerlingen zich op. Met het lesmateriaal van LitLab als startpunt, discussiëren ze bevlogen over allerlei stellingen. Vinden ze de toekomstvoorspellingen over kunstmatige intelligentie realistisch? Zou Auke’s robotdochter slagen voor de Turingtest? En zou je zelf een robot als familie kunnen beschouwen? Het uur vliegt voorbij en de bel zoemt veel te vroeg.

Voor veel van de leerlingen bleek het boek van Auke Hulst een eerste kennismaking met het literaire sciencefictiongenre. Zo’n nieuwe kennismaking is verfrissend legt een van hen uit: “Ik vind het leuk dat dit boek iets totaal anders is dan ik normaal zou pakken. Gewoon om te kijken: Hoe vind ik dit eigenlijk? Vind ik sciencefiction leuk om te lezen?”

Het boek als bindmiddel

Na leuke gesprekken met de leerlingen en hun begeleidende docent keert team De Inktaap opgetogen terug naar Rotterdam. In de Delftse leesclub bleek precies datgene te gebeuren waar op werd gehoopt: het boek functioneerde als sociaal bindmiddel. De roman werd het startpunt van een verbindend en verrijkend gesprek.

We danken Gerlinde van Gemerden en haar leerlingen van het Christelijk Lyceum Delft voor hun hartelijke ontvangst! Bent u ook jurybegeleider en moeten we ook zeker eens bij u op school een sessie komen bijwonen?